Tot nu toe onbekende explosies zullen zich verenigen met de trillende complicaties tussen een gespannen droom en realiteit.
Wat wil je zien? Waar ben je bang voor? Verder dan dit lukt het niet te kijken noch te begrijpen.
Vandaar mijn ode aan leegte, leegte kan niet trillen.
Wat gebeurt er als je alles kwijt raakt?
Je begint opnieuw, helemaal opnieuw. Een paar keer per dag tot een nieuwe avond met een andere nachtegaal. Gevoed met de dageraad bij een boze bastille, gevild door de eenzelfde baron die alles ooit wou. Haar wou zien, meer dan de schijn die er overal is. Goeie God waar zijn we beland; deze gaten hadden allang gevuld moeten zijn.
Tijd om de druk te verhogen; verlies alles uit het oog en geef blind vertrouwen aan een voorspelbaar verleden. Je zal hier niet sterven, op zijn hoogst een verrassende nederlaag. Gehoopt of niet; het zal zich afspelen. Tegenstrijdigheid is de zonde van het menselijk zijn; de congruentie te vinden in je hart en genen zal plaatsvinden in deze nacht. Nu of nooit; buig jezelf tot een goddelijk vormsel en wees een geheel. Mijn hart heeft niet de flexibiliteit om te doen wat mijn systeem wil, even goed geld dit voor mijn bastion. Toch is dit het enige wat je ooit zal kunnen doen of veranderen.
Maar we gaan door; ik hoop alleen dat er volgend jaar genoeg cement is
Geen opmerkingen:
Een reactie posten